12 yaşındaki çocuğumuza mezar taşı seçtik: Her gün acı yaşıyorum

Binlerce cana mal olan 6 Şubat’taki Kahramanmaraş depremlerinin üzerinden 1 yıl geçti. 49 insanını bu depremlerde kaybeden KKTC, Gazimağusa Türk Maarif Koleji sporcu kafilesinden 35 canını ise Adıyaman’daki İsias Otel enkazında bıraktı.

Bu ülkenin geleceği pırıl pırıl çocuklarını, öğretmenlerini ve yurttaşlarını kaybetti Kıbrıs Türk halkı...

İlk günden bu yana adalet arayışı için dimdik duran ailelerin ise bir kanadı hep kırık. Onlar için zaman 6 Şubat’ta durdu… Hayattaki en değerli varlıklarını yitirdi onlar; oğullarını, kızlarını, annelerini, babalarını, kardeşlerini, eşlerini, torunlarını...

Geçen bir yıl, acı ve özlemle doluydu.

MYK Haber, depremin yıl dönümü öncesi annelerle bir araya geldi. Çocuklarının yokluğunda geçen bir yılı anlatmak onlar için çok zordu.

Şampiyon Melekler’den Perihan’ın annesi Deniz Çetiner, geçen süreyi “Çok acı, yaşadık mı derseniz, sadece nefes alıyoruz. Yaşamadık, 6 Şubat’tan beri ölüyüz.” diyerek anlattı.

“12 YAŞINDAKİ ÇOCUĞUMUZA MEZAR TAŞI SEÇTİK”

Çetiner, şöyle devam etti:

“Evlerimiz, sofralarımız, arabamız her şeyimiz eksik. Her gün gözyaşı, her gün mezarlık ziyareti, bazen üç, bazen iki. Yani 12 yaşındaki çocuğumuza mezar taşı seçtik, resim seçtik, çiçek seçtik. Not defterlerini çok severdi Perihan, keçeli kalemleri çok severdi, mezarına onlardan götürdüm ben. Doğum günü geldi balonlar götürdük. Dediğimiz gibi her gün hep acı, acı göz yaşı… Perihan annesine çok düşkün bir çocuktu. Bizim küçük bir marketimiz vardı, her fırsatta benim yanımdaydı. 10 yaşından beri benimleydi orada, gözüm kapalı ben ona o marketi bırakıp gidebilirdim. Her şey ile ilgilenebilirdi; müşterilerle, ürünlerle, gelenle, gidenle, herkesle…”

“ZEHRA GÜNEŞ’İN HAYRANIYDI”

Kızının bir öğretmen ve hayranı olduğu Zehra Güneş gibi bir voleybolcu olmak istediğini anlatan anne Çetiner, “Zehra Güneş’in hayranıydı, onun fotoğraflarını çok bulduk sonradan telefonunda. Benim bırakmaz diye düşünürdüm ama olmadı, fırsatımız olmadı maalesef. Yürür durur sarılırdı, öperdi, notlar yazar bırakırdı. Her şey bitti.” dedi.

Abisi Hasan’ın Perihan'ın ölümünün ardından kendilerini üzmemek için acısını içine gömdüğünü de kaydeden Çetiner, “Hasan çok üzgün ama bizi korusun, bizi üzmesin diye duygularını içinde yaşayan bir çocuk. O da bizimle mezarlıkta… Çünkü onlar hep sabah evden birlikte çıkarlardı, eve birlikte dönerlerdi, yaş farkları birdi, ikiz gibi büyüdüler. O da çok eksik.” diye konuştu.

Anne Deniz Çetiner, kızına gözyaşları içinde şöyle seslendi:

“Her gün söylediğim şeyi söyleyeceğim, çok özledim kuzum seni, çok severim annem seni. Ben ona her gün mezarında aynı şeyi söylerim, buradan da onu söyleyeceğim. Çok severim kuzum seni…”